Makrofajlara Giriş
Makrofajların keşfi, biyolog Ellie Metchnikoff'un adaptif bağışıklık mekanizmalarından yoksun ilkel hayvanları incelerken bunları keşfettiği ve bu hücrelere fagositler adını verdiği 1882 yılına dayanır. Makrofajlar, yüksek derecede esnekliğe ve doku gelişimi ve in vivo homeostaz, hücresel artıkların uzaklaştırılması, patojenlerin ortadan kaldırılması ve inflamatuar yanıtların modülasyonu gibi çeşitli işlevlere sahip heterojen bir bağışıklık hücreleri grubudur. Farklı indükleyici sinyaller, makrofajları kendi morfolojilerini ve fizyolojik özelliklerini değiştirmeleri için aktive edebilir.
Şekil 1 makrofaj kökeni
Yardımcı T hücreleri (Th) kavramını ödünç alarak, makrofaj aktivasyon durumu genellikle aktivasyon modalitesi açısından iki kategoriye basitleştirilir: klasik olarak aktive edilmiş makrofajlar, CAM'ler ve alternatif olarak aktive edilmiş makrofajlar, AAM'ler. M1 makrofajları patojen istilasına direnen ancak organizma hasarına da neden olan proinflamatuar sitokinler üretir; M2 makrofajları antiinflamatuar sitokinler salgılar ve doku onarımı ve yeniden yapılanması ile tümör oluşumunda rol oynar.
Şekil 2 Makrofajların farklı fenotipleri, hücre yüzey belirteçleri ve işlevleri
İki makrofaj fenotipinin kesinlikle antagonistik olarak farklılaşmadığını, yani M1 ve M2 fenotiplerinin birbirini dışlamadığını, ancak sıklıkla bir arada bulunduğunu ve bu nedenle tamamen farklı makrofaj popülasyonları olarak kabul edilemeyeceğini belirtmekte fayda var. Makrofaj polarizasyon belirteçleri genellikle farklı fenotiplerdeki makrofajlarda farklı seviyelerde ifade edilir ve farklı fenotiplerdeki makrofajlar belirli koşullar altında karşılıklı dönüşüme uğrayabilir. İn vivo yara iyileşmesinde, makrofajlar erken fazda, antijenleri sunma ve hücre çoğalmasını engelleyen ve doku hasarına neden olan interlökinler IL-12 ve IL-23 üretme kapasitesi yüksek olan proinflamatuar bir M1 salgılama profili sergilerken, geç iyileşme fazında makrofajlar, TGF-β, VEGF ve EGF gibi anjiyojenik medyatörlerin üretimi yoluyla inflamasyonu ve yara iyileşmesini destekleyen antiinflamatuar bir M2 gen ekspresyon profiline geçer. azalır ve yara iyileşmesi.
Şekil 3 Doku onarımı, rejenerasyonu ve fibroziste majör makrofaj aktivasyon fenotiplerinin mekanizmaları
Canlı üzerinde çalışma
Makrofajlar vücuttaki her organda bulunan tek hücrelerdir ve epidermis, kornea ve kan damarları olmayan eklemlerin iç kısımlarında bulunurlar ve bunların in vivo biyolojisini incelemenin en önemli yöntemlerinden biri makrofaj tükenmesidir. In vivo makrofaj tükenmesi, makrofajları fizikokimyasal veya genetik teknikler kullanarak ortadan kaldırma yöntemidir. Bu yöntem artık hayvan hastalık modellerinde makrofajların rolünü incelemek ve immünopatoloji veya inflamatuar hasar mekanizmalarını incelemek için yaygın olarak kullanılmaktadır, örneğin inflamatuar hastalıklar: alerjik astım, diyabet, obezite, ateroskleroz, otoimmün hastalıkla ilgili çalışmalar; ve diğer hastalık alanları: tümörler, viral ilişkili hastalıklar, doku rejenerasyonu ve diğer ilgili çalışmalar. Klodronat lipozom yöntemi şu anda makrofaj tükenmesi için en yaygın kullanılan yöntemdir.
Klodronat Lipozomlar
Prof. Nico van Rooijen, klodronatı hücre içine getirmek için makrofaj endositoz mekanizmasını kullanarak, hücre içinde klorofosforik asit salınmasını sağlayan ve belirli bir konsantrasyona ulaştığında makrofaj apoptozunu tetikleyebilen bir Klodronat Lipozomları in vivo hücre temizleme ajanını başarıyla geliştirmiştir.Bu reaktif dünyada en olgun ve kullanışlı makrofaj uzaklaştırma aracı olarak yaygın olarak kullanılmaktadır.
Şekil 4 Makrofaj temizleme prensibinin şematik diyagramı
Farklı kuruluşların yaklaşımları (sadece bilgi amaçlı)
| Organ/Makrofaj | Dozaj (20-25g/fare) |
| Dalak/Kırmızı pulpa makrofajları | Tek doz: 200 µl/fare (IV veya IP). |
| Karaciğer/Kuffer hücreleri | Tek doz: 200 µl/fare (IV veya IP). |
| Akciğer/alveolar makrofajlar | En iyi sonuçlar intratrakeal veya intranazal (50 µl) ile birlikte IV (150-200 µl) ile elde edilir. |
| lenf düğümü | Enjeksiyon (100-200 µl)/fare, spesifik doz rejimleri literatürde bulunabilir. |
| Beyin/mikroglia | Beyin omurilik sıvısına intraserebroventriküler giriş, 10 µl/fare, 50 µl/sıçan. |
| Kan/Monositler | 150-200 µl/fare (IV), Maksimum tükenme oranına 24 saat içinde ulaşılır, ancak 1-7 gündeki maksimum tükenme oranı suşa bağlıdır. |
Ürün Önerisi
| Ürün adı | Ürün numarası | Şartname |
| 40337ES08 | 5 ml | |
| 40337ES10 | 10 ml | |
| 40338ES08 | 5 ml | |
| 40338ES10 | 10 ml |