آرتریت روماتوئید (RA) یک بیماری التهابی مزمن مفصلی است که با سینوویت مداوم، التهاب سیستمیک و فرسایش استخوان‌ها و غضروف‌ها مشخص می‌شود که در نهایت می‌تواند منجر به آنکیلوز و تغییر شکل مفصل شود. مدل های حیوانی RA به طور گسترده ای برای مطالعه پاتوژنز و روش های درمانی استفاده می شود. مدل‌های حیوانی مختلفی برای مطالعه اتیولوژی RA، پاتوژنز، عوامل مؤثر، و تحقیق در مورد اهداف درمانی جدید و ارزیابی درمان‌های جدید ایجاد شده‌اند.

مدل های حیوانی RA را می توان به طور کلی به دو دسته تقسیم کرد: مدل های القایی و تراریخته. مدل‌های القا شده رایج شامل آرتریت ناشی از کلاژن (CIA) و آرتریت ناشی از کمک کمکی (AA) است، در حالی که مدل‌های موش تراریخته شامل مدل‌های تراریخته TNF-α انسانی و غیره است.

ادجوانت فروند که توسط ژول فروند در دهه 1940 اختراع شد، یک امولسیون آنتی ژن روغن در آب است که از مخلوط کردن محلول آبی آنتی ژن با یک عامل روغن و افزودن یک امولسیفایر ساخته می شود. این رایج ترین کمکی است که در آزمایشات حیوانی استفاده می شود.

ادجوانت فروند به ادجوانت کامل فروند (CFA) حاوی مایکوباکتریوم توبرکلوزیس و ادجوانت فروند ناقص (IFA) بدون مایکوباکتریوم توبرکلوزیس تقسیم می شود. آنها عمدتاً برای القای مدل های آرتریت ناشی از کلاژن (CIA) و آرتریت ناشی از کمک کمکی (AA) در موش استفاده می شوند.

شکل 1. آرتریت روماتوئید انسانی

شکل 2. آرتریت روماتوئید موش

1 آرتریت ناشی از کلاژن (CIA) (فقط برای مرجع)

1.1 مدل ماوس

مدل سیا یکی از پرکاربردترین مدل های ماوس RA است. ایمن سازی حیوانات با کلاژن هترولوگ نوع II می تواند یک پاسخ خودایمنی در برابر کلاژن نوع II در غضروف مفصل، با تظاهرات بالینی آرتریت محیطی چند مفصلی القا کند.

روش ساخت مدل: کلاژن نوع II گاوی (CII) در اسید استیک یخچالی در دمای 4 درجه سانتیگراد یک شبه حل می شود. سپس، مایکوباکتریوم توبرکلوزیس (BCG) که با حرارت کشته شده است در پارافین مایع قرار داده می شود تا مکمل کامل فروند (CFA) تهیه شود. این دو مخلوط شده و امولسیون می شوند تا یک امولسیون کلاژن نوع II تهیه شود. این امولسیون به صورت زیر جلدی در قاعده دم موش با حجم 0.1-0.2 میلی لیتر برای ایجاد التهاب تزریق می شود. در روز 21 پس از ایمن سازی اولیه، تزریق تقویت کننده 0.1-0.2 میلی لیتر امولسیون کلاژن نوع II به صورت داخل صفاقی تجویز می شود. پس از اولین ایمن سازی، موش ها واکنش های التهابی موضعی خواهند داشت که در عرض یک هفته بهبود می یابند. پس از ادجوانت، موش‌ها از روز 24 دچار تورم مفاصل می‌شوند که از پای عقبی به سمت جلو و سپس به سمت دم پیشرفت می‌کند.

1.2 مدل موش

روش ساخت مدل: کلاژن نوع II گاوی (CII) با ادجوانت فروند ناقص (IFA) در حجم های مساوی مخلوط شده و امولسیون می شود. در روز اول، موش‌ها به صورت داخل جلدی در چندین محل تزریق می‌شوند و یک هفته بعد، تقویت داخل صفاقی دریافت می‌کنند. مدل در عرض 3-7 روز پس از ایمن سازی دوم بدست می آید. هفت روز پس از ایجاد حساسیت، مفاصل مچ پا کمی متورم و قرمز می‌شوند و علائم پس از 3 هفته بدتر می‌شوند و احتمال ایجاد زخم در پوست وجود دارد. پس از 5-6 هفته، تغییرات پاتولوژیک بیشتر بدتر می شود، غضروف مفصل و استخوان زیر غضروفی در اثر پانوس فرسایش یافته و از بین می روند.

2 آرتریت ناشی از کمک کمکی (AA) (فقط برای مرجع)

مدل AA پرکاربردترین مدل RA موش است که دارای دو نوع است: کمکی فروند ناقص (IFA) و کمکی کامل فروند (CFA).

روش ساخت مدل: موش‌ها برای القای التهاب به صورت داخل پوستی تزریق می‌شوند.این مدل به طور کلی علائم التهابی مداوم را 10-20 روز پس از القاء نشان می دهد که در حدود 20 روز به اوج خود می رسد. التهاب عمدتاً در مفصل مچ پا است که می‌تواند روی کف پا و کل پا تأثیر بگذارد. علائم تورم مفصل مشابه علائم بالینی بیماران RA است، اما ممکن است پدیده‌های اختلال عملکرد سیستم ایمنی رخ دهد.

3 مرحله مدل سازی آرتریت ناشی از کلاژن (CIA) (فقط برای مرجع)

• کلاژن نوع II گاوی (CII) در محلول اسید استیک یخبندان با غلظت 2 میلی گرم بر میلی لیتر حل می شود و یک شب در دمای 4 درجه سانتی گراد نگهداری می شود.
• ادجوانت فروند ناقص با مایکوباکتریوم توبرکلوزیس کشته شده با حرارت به غلظت 5-2 میلی گرم در میلی لیتر تکمیل می شود. غلظت مایکوباکتریوم توبرکلوزیس در 60718ES Complete Freund's Adjuvant ارائه شده توسط Yisheng Biology کمتر از 10 میلی گرم در میلی لیتر است.
• محلول اسید استیک کلاژن نوع II گاوی با ادجوانت کامل فروند در حجم های مساوی مخلوط شده و امولسیون می شود.
• به هر موش تجربی 4-6 تزریق زیر جلدی در پشت داده می شود که مجموعاً 0.1-0.2 میلی لیتر است.
• سه هفته بعد، ادجوانت فروند ناقص با محلول اسید استیک کلاژن نوع II گاوی در حجم های مساوی مخلوط شده و امولسیون می شود و به هر موش 3-5 تزریق زیر جلدی در پایه دم داده می شود که مجموعاً 0.1-0.2 میلی لیتر است.

4 مرحله مدل سازی آرتریت ناشی از کمک کمکی (AA) (فقط برای مرجع)

• با توجه به تنظیم گروه های آزمایش و کنترل، معرف های مربوطه را آماده کنید.
• مشاهده و ثبت: عموماً بیش از 80 درصد موش ها 7 تا 12 روز پس از واکسیناسیون دوم علائم آرتریت را نشان می دهند. علائم بالینی بر اساس قرمزی و فعالیت مفصل موش درجه بندی می شود و مشاهدات قبل از آزمایش و در روزهای سوم، پنجم، هفتم و دوازدهم پس از آزمایش با معیارهای درجه بندی به شرح زیر ثبت می شود:

جدول 1 معیارهای امتیازدهی

اسهسته	اسعلامت
0	فعالیت طبیعی بود، بدون هیچ نشانه ای از اریتم و تورم.
1	فعالیت طبیعی فقط با قرمزی پوست و بدون تورم قابل توجه بود.
2	فعالیت اندکی تحت تأثیر قرار می گیرد، پنجه ها، پدهای پا یا مفصل زانو قرمز می شوند.
3	فعالیت تحت تأثیر قرار می گیرد، انگشتان پا و مفاصل کمی تغییر شکل می دهند و متورم می شوند.
4	حرکت مسدود شده است، انگشتان پا و مفاصل به طور جدی قرمز و متورم، سفت یا تغییر شکل یافته اند.

• اندازه گیری موش: از یک حجم سنج پنجه موش برای اندازه گیری حجم مفصل اندام عقب موش قبل و بعد از آزمایش استفاده کنید. حجم حدود 5 میلی متر زیر مفصل زانو پای عقب هر موش را سه بار اندازه بگیرید، مقدار متوسط ​​را ثبت کنید و حجم آن متناسب با درجه قرمزی و تورم مفصل است. تشخیص هر سه روز یکبار انجام می شود.
• معاینه پاتولوژی: موش های گروه آزمایش و کنترل را گرفته، پوست را جدا کرده، با فرمالدئید 4 درصد به مدت بیش از 48 ساعت ثابت کرده، با اسید نیتریک 5 درصد به مدت 2 ساعت کلسیم زدایی کرده، در زایلن غوطه ور کنید و در پارافین قرار دهید. برش های 6 میلی متری ایجاد کنید، با HE رنگ آمیزی کنید و با یک میکروسکوپ نوری معمولی مشاهده کنید تا یک استاندارد امتیازدهی برای تشخیص پاتولوژیک ایجاد شود.

5 تصویر مورد آزمایشی (برگرفته از ادبیات)