D-Luciferine is een veelgebruikt substraat voor het luciferase-enzym Luciferase en wordt veel gebruikt in de biotechnologie, met name in in vivo in vivo-beeldvorming. Het werkingsmechanisme is dat luciferine (het substraat) kan worden geoxideerd om licht uit te zenden in aanwezigheid van ATP en luciferase. Wanneer er een overmaat aan luciferine is, is het aantal geproduceerde lichtquanta positief gecorreleerd met de concentratie luciferase (zie onderstaande afbeelding). Na transfectie van cellen met een plasmide dat het gen draagt ​​dat codeert voor luciferase (Luc) en introductie hiervan in proefdieren zoals muizen en ratten, wordt luciferine in de cellen geïnjecteerd en worden veranderingen in lichtintensiteit gedetecteerd door BLI, wat realtime monitoring van de status van ziekteprogressie of de therapeutische werkzaamheid van een medicijn mogelijk maakt, bijvoorbeeld. Het effect van ATP op dit reactiesysteem kan ook worden gebruikt om energie of vitale functies aan te geven op basis van veranderingen in bioluminescentie-intensiteit.

D-Luciferine wordt ook vaak gebruikt in in vitro-onderzoeken, waaronder luciferase- en ATP-niveauanalyse, reportergenanalyse, high throughput-sequencing en verschillende contaminatietesten. Er zijn momenteel drie productvormen op de markt: D-Luciferine (vrij zuur), D-Luciferine natriumzout en D-Luciferine kaliumzout. Het belangrijkste verschil tussen deze drie producten zit in hun oplosbaarheidseigenschappen; D-Luciferine (vrij zuur) is zwak oplosbaar in water en in buffersystemen, tenzij het oplosbaar is in zwakke basen zoals NaOH- en KOH-oplossingen. D-Luciferine in de vorm van natrium- en kaliumzouten lost zeer gemakkelijk en snel op in water of buffers, is eenvoudig te gebruiken en de oplosmiddelen zijn niet-toxisch, waardoor het bijzonder geschikt is voor in vivo-experimenten. Wanneer het als vloeistoffen wordt geformuleerd, is er voor de meeste toepassingen geen substantieel verschil tussen de drie producten.

Functies

• Geen straling, vrijwel ongevaarlijk voor levende organismen.
• Bioluminescentie, geen exciterende lichtbron.
• Zo gevoelig dat je het in een paar honderd cellen kunt detecteren.
• Goede penetratie, weefseldiepte van 3-4 cm is nog steeds te detecteren.
• Hoge signaal-ruisverhouding, sterk fluorescentiesignaal en goede anti-interferentie.

Toepassingen

• Bij het tumorigenese-experiment bij naakte muizen werd de tumorgroei in realtime waargenomen zonder invasie, zonder dat de tumor werd afgestoten.
• Om het effect van de toediening op de tumorgroei of metastasering te testen, kan het fluoresceïnesubstraat binnen 3 uur volledig worden verwijderd, zonder dat het medicijnexperiment wordt verstoord.
• De lokalisatie en distributie van vreemde cellen bij dieren werden gedetecteerd.
• Het doelgen of de promotor van het doelgen wordt gefuseerd met het luciferasegen om veranderingen in de genexpressie te detecteren tijdens een medicijnbehandeling of ziekteprogressie.
• Toezicht op stamceltransplantatie, overleving en proliferatie; Volg de distributie en migratie van stamcellen in vivo.

Specificaties

Componenten

Verzending en opslag

Vervoerd in ijspakketten; bewaard bij -20°C droog en beschermd tegen licht; geldig voor 1 jaar.

Cijfers

Documenten:

Veiligheidsinformatieblad

Handleidingen

Citaten en referenties:

[1] Ji C, Zhao M, Wang C, et al. Biocompatibele tantaalnanodeeltjes als radiosensibilisatoren voor het verbeteren van de effectiviteit van therapie in primaire tumoren en gemetastaseerde schildwachtklieren [online gepubliceerd vóór druk, 6 juni 2022]. ACS Nano. 2022;10.1021/acsnano.2c02314. doi:10.1021/acsnano.2c02314(IF:15.881)
[2] Miao Z, Tian W, Ye Y, et al. Hsp90 induceert Acsl4-afhankelijke glioomferroptose via defosforylering van Ser637 bij Drp1. Cell Death Dis. 2022;13(6):548. Gepubliceerd op 13 juni 2022. doi:10.1038/s41419-022-04997-1(IF:8.469)
[3] Zhang L, Sun Y, Zhang XX, et al. Vergelijking van CD146 +/- mesenchymale stamcellen bij het verbeteren van vroegtijdig ovariumfalen. Stem Cell Res Ther. 2022;13(1):267. Gepubliceerd 2022 Jun 21. doi:10.1186/s13287-022-02916-x(IF:6.832)
[4] Fu RJ, He W, Wang XB, et al. DNMT1-onderhoudende hypermethylering van Krüppel-achtige factor 5 speelt een rol bij de progressie van heldercellig niercelcarcinoom.Cell Death Dis. 2017;8(7):e2952. Gepubliceerd op 27 juli 2017. doi:10.1038/cddis.2017.323(IF:5.965)
[5] Xu P, Wu L, Cao M, et al. Identificatie van MBW-complexcomponenten die betrokken zijn bij de biosynthese van flavonoïden in bosaardbeien. Front Plant Sci. 2021;12:774943. Gepubliceerd op 8 november 2021. doi:10.3389/fpls.2021.774943(IF:5.754)
[6] Bai S, Tao R, Yin L, et al. Twee B-box-eiwitten, PpBBX18 en PpBBX21, reguleren antagonistisch de anthocyaanbiosynthese via competitieve associatie met Pyrus pyrifolia ELANGATED HYPOCOTYL 5 in de schil van perenfruit. Plant J. 2019;100(6):1208-1223. doi:10.1111/tpj.14510(IF:5.726)
[7] Yang SX, Wu TT, Ding CH, Zhou PC, Chen ZZ, Gou JY. SAHH en SAMS vormen een methyldonorcomplex met CCoAOMT7 voor methylering van fenolische verbindingen. Biochem Biophys Res Commun. 2019;520(1):122-127. doi:10.1016/j.bbrc.2019.09.101(IF:2.705)